KÜLTÜR

STRATEJİ

ÖNE ÇIKANLAR
ANALİZ

ÖNE ÇIKANLAR
SİYASET

ÖNE ÇIKANLAR
DOSYA

ÖNE ÇIKANLAR
RÖPORTAJ

ÖNE ÇIKANLAR
TOPLUM

ÖNE ÇIKANLAR
DİĞER
YAZARLAR
VIDEO

Bu bir sitemdir Efide!

Zamansızsın anlıyorum Efide, zaman bana sızı olsa da ben de sana gülümsüyorum. Niyetini bilmediğimdendir, zamanından pay edinemediğimdendir bu sitemim. Yoksa bir kusur mu işledim Efide? Bil istedim, bildir istedim Efide. Ah bir de, sensizlikteki sen ile iyileşeceğim, benim için endişelenme!

12 dakika önce

Büyük adam ayakkabısı

O gün İhsan eve gelmedi, ertesi gün de… Herkes seferber olmuş dağ bayır onu arıyordu. Nehrin kenarında yapılan aramada paçaları iplik iplik olmuş bir pantolon ve kirden rengi bilinmeyen bir gömlek buldular. Biraz daha ileride ise yeni boyanmış siyah deriden, yüksek ökçeli “büyük adam ayakkabıları” duruyordu. Nehir, bir küheylanın asiliğiyle nereye çarpacağını bilmeden köpüre köpüre akıyordu.

4 gün önce

AYNUR ÖZÇELİK

“Ferdi Tayfur, kırık kalplerin sesidir”

Muhammed Işık: “Bu kitap fikri, Ferdi Tayfur’a karşı bir dinleyici sorumluluğuydu. Türkiye’de geniş kitlelerce sevilip dinlenmesine rağmen, sanatçının tam anlamıyla kavranamadığını fark ettim. Hakkında kaleme alınanlar genellikle magazin ya da sığ biyografi sınırlarını aşmamıştı. Oysa Ferdi Tayfur’un eserleri, taşra yaşamının, göçün, modernleşme sürecinin ve yalnızlık duygusunun edebî, sosyolojik ve kültürel bir belgesiydi. Onu tanıma ve anlatma isteğim, zamanla kapsamlı bir araştırmaya dönüştü. Ferdi Tayfur’un müziğini çözümlemek için Türkiye’nin sosyal dönüşümünü de incelemek gerekti.”

3 hafta önce

Hayattan düşmeden önce

Parmak uçlarımda tuttuğum minik bu yaprak, sonbaharın diliyle dillenip, “Kâinat ile insan arasındaki hasbihalin idrak manifestosu sunduğunu” fısıldıyor… Hayattan düşmeden, savrulup gitmeden, rengi ruhsarımı yitirmeden önce aldığım her nefesin kıymetini bilmeye dair niyet ediyorum Efide…

3 hafta önce

Mektup arkadaşım

Bir mektup, hem bir yazı hem bir kitaptır aynı zamanda. Tadını yazan bilir; hem yazar, hem okursun. Sonra süslersin. Yeni nesle sesleniyorum, bir kere ruhunu yakalarsanız bu işin peşini bırakamazsınız. Benliğimde çok derin bir izi vardır ve bu yazıyı yazdıran da bu derin bağdır. Özlemimi dile getiriyorum aslında bu satırlarda. Sadece ben, sadece birkaç kişi yazmasın, sadece okullarda bir ders konusu olarak kalmasın diye yazıyorum. Yazmak sadece ekran ve klavye ikilisine kalmasın, kalem küsmesin diye dertleniyorum…

4 hafta önce

AKİF MOLLAOĞLU

Modern hayatta okuma disiplini kazanmanın pratik yolları

Okumak için zaman yaratmak, kendin için alan açmaktır… Hayatın temposu ne kadar hızlı olursa olsun, kitaplar zamanın dışında bir sığınak gibidir. Onlara ayırdığınız her dakika, kendinize yaptığınız bir yatırımdır. Çünkü kitaplar, yalnızca kelimelerle değil, sabırla, merakla ve dikkatle okunur. Bu yüzden kitap okumak zaman ister, ama zaman yaratır da… Unutmayın, kitap okumaya ayırdığınız zaman, aslında kendinize ayırdığınız zamandır.

1 ay önce

Takas

Akşam bu tatilin plânlamasını yapacaktı ve birkaç gün bu hengâmeden uzaklaşacaktı. Israrla çalan telefonuna son anda yetişti. “Meryem Hanım, merhaba… Ben … bakım evinden arıyorum. Babanız biraz önce ambulansla hastaneye nakledildi, bu hususta bilgi vermek için aradım” dedikten sonra telefon kapandı. Meri, uzun bir süre Miço’nun gözlerinin içine baktı.

1 ay önce

AYNUR ÖZÇELİK

Düğmesiz gömlek

Biri beni uyandırsın! Ömrümü bir askıya, askıyı da hayat ağacının dalına astılar. Rüzgârda uçuşuyor saçlarım. Aşağıda babam var. Var olmanın ağırlığıyla kucağına iniyorum. “Başaklara basma, bunlar kıtlığa hazırlık” diyor. Uyanmak istiyorum. Ama gözlerim çoktan gitmiş…

1 ay önce

Eğitim kurumları, metotları ve parmak izlerinin silinmesi

Önce zihinlerimize enjekte ettikleri virüslerle kanser ediliyoruz, sonra yine onlar tarafından üretilen “kepasitabin” içerikli sistem önerileriyle tedavi olma umudumuz sömürülüyor ve parmak izlerimizi kaybediyoruz. Suç işleme potansiyelimiz böyle artıyor. Toplumsal kimliğimizi ve ferdi varlığımızı imha etme suçunun cezası, müebbet hapis değildir, müebbet esaretin çığlığıdır, işitmiyoruz!

1 ay önce

NESRİN DÜLEK ÇAYLI

Kültürümüzdeki şehir

Yaşanılan şehre aidiyet ve mensubiyet önem arz etmektedir. Birbirine her bakımdan muhtaç olan insanın bu mensubiyet hissini taşıması önemli bir değer olacaktır. Şehirlere hem ruhen hem de mücessem olarak kimlik kazandırılması ancak böyle mümkün olacaktır. Öyle ya gün gelecek, insanlar yaşadığı yerlere benzeyeceklerdir.

2 ay önce

Kültürün aynasında sanat ve hafıza

Sorgulamak, hatırlamak, yeniden düşünmek için bir çağrıdır. Ne Batı’ya körü körüne hayranlık, ne de geçmişe kör bir bağlılık... Asıl mesele, her şeyi yerli yerine oturtmak, tarihe hakkını verirken bugünü anlamlı kılmak ve yarına sağlam bir zemin bırakmaktır. Çünkü sanatın, mimarinin, tarihin ve düşüncenin ortak paydası, insanın kendini ve dünyasını anlamlandırma çabasında yatar.

2 ay önce

Kelimelerden kalbe

Zamanın herhangi bir vakti okurken ansızın durup düşündüğümüz o an... Belki bir cümle, belki de sadece bir kelime, içimizde bir şeyleri yerinden oynatır. Bizi biz yapan o küçük kırılma anlarında hep kitaplar vardır yanımızda. Öyleyse haydi okuyalım… Sadece gözlerimizle değil, kalbimizle de… Sadece kitapları değil, hayatı da…

2 ay önce

Bayramlık dalgalar

Dizinde sallarken komodinin üzerindeki çalar saati, ilaç torbasını ve eskimiş bir kitabı gördü. Kapağında “İbn’i Sina” yazıyordu. Kitabı eline alır almaz arasına sıkıştırılan zarftan dolayı ilk o sayfa açılmıştı. “Yaşamın genişliği, uzunluğundan mühimdir” yazıyordu. Dizinde melek güzelliğinde yatan biricik yeğenine bakarak “Duydun mu Ahmet’im, adaşın hala bize öğretmeye, yol göstermeye devam ediyor” dedi.

2 ay önce

Dikey hayatların düşey yalnızlıkları

İçeri giriyorum. Annem kanepede uzanmış. Sehpanın üstüne elleriyle diktiği lavanta kesesini koymuş. Rüzgâr vurdukça lavanta kokusu odaya, annemin dualarından kaynaklandığını düşündüğüm huzur da içime yayılıyor. O an anlıyorum: O hep buradaydı. Sadece ben kapatmışım yolları, ben açmışım aramızı. Dayanamayıp sessizce yanına oturuyorum. Başımı kucağına alıyor, elleriyle saçlarımı, tebessümü ve ulvi nefesiyle de ruhumu tarıyor. “Hoş geldin” diyorum. “Sen de hoş geldin” demiyor, alıp beni göğsüne sıkı sıkıya bastırıyor. Uzun zaman sonra ilk kez annemin dokunuşunda çocukluğumu, gençliğimi, bıraktıklarımı buluyorum...

2 ay önce

Güncel Makaleler

Şükür, kişinin kalbinde doğurduğu güneşin adıdır Efide

Neşet Ertaş’ın “Uyma Sakın” deyişindeki kadim bilgelik

Gölgedeki hayatlar

İncitme toprağı!

Orta Asya seyahati izlenimleri

Beklemek, tamamlanmak umududur Efide

Hây ka’bem hây kıblem hây kurbân olduğum

Prag’da bahar

Aliya İzzetbegoviç: Bilge Liderin hayat, hakikat ve hürriyet yolculuğu

Türk Milleti hürriyetini korumaya ezelden yeminlidir!

“Şimdi emeğinle cömertsin Efide”

Toplumun vesika-i ilhâmı: Camiler

Gökyüzüne dokunan sözler

Kadim ruhunu yaşatan aziz şehrimiz: Diyarbakır

Sözün yükselişidir kadın

Pazar payından paysızlığımız

Saya ve kardelenler

Kültürel benlik

Aynur Özçelik: “Bize Anadolu’ya sevdalı yürekler lazım”

“Kalbim Kudüs’te Kaldı” ve “Bahîrâ” romanları örnekleriyle roman teolojisi

Ey Yûsuf-Cemâl

Dünden bugüne Türk kültüründe “Hıdrellez Bayramı”

“Ben biblo değilim!”

Türküler ve anılar

Türküler: Acının, sevdanın, mücadelenin, kahramanlığın ve gurbetin yankısı

Hıdırellez günü bir izdivaç

Odun kardeşliği

Mesnevî’den bir hikâye: Bakkal ve Papağan

İçimdeki hıdırellez

İslâm’da hediyeleşme

Umay Ana’nın Divan şiirindeki gölgesi: Hümâ

Gökyüzüne bakmanın faydaları

Yürüyeceksin! Millet yürüyecek arkandan!