MERVE SAFA KURT

STRATEJİ

ÖNE ÇIKANLAR
ANALİZ

ÖNE ÇIKANLAR
SİYASET

ÖNE ÇIKANLAR
DOSYA

ÖNE ÇIKANLAR
RÖPORTAJ

ÖNE ÇIKANLAR
TOPLUM

ÖNE ÇIKANLAR
DİĞER
YAZARLAR
VIDEO

MERVE SAFA KURT

MERVE SAFA KURT

1999 yılında Ordu, Ünye’de doğdu. İstanbul Medeniyet Üniversitesi’nde Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi ikinci sınıf öğrencisi. İlk ve ortaokul eğitimini Kaledere İlkokulu’nda, lise eğitimini ise Ünye Anadolu İmam Hatip Lisesi’nde tamamladı. 2017 yılında liseden mezun olduktan sonra üniversite tahsili için İstanbul’a geldi. Lisans eğitiminin yanında Türkiye Gençlik Vakfı’nda Fikir Akademisi programında eğitim alan Merve Safa Kurt, Nesrin Çaylı Sanat ve Okuma Evi’nde talebedir.

Evimi gören var mı?

Bir sarsıntıyla içi açıldı sanki. Vurgun yemişti. Teninin üstünde yayılan sarhoş edici ıslaklığa dokundu. Parmaklarının arasından usulca akan damlalara baktığı an ikna oldu görünür olduğuna. Başındaki kalabalığın başka bir açıklaması olamazdı çünkü.

5 saat önce

Sarı lâleler

Kaçmayacaksın. Cesurca dövüşmek en dürüst yanın olacak. Korkaklar titreyecek, yalanlar utanacak yalan olduğundan. Sen, “iyi bir insan” olarak kalacaksın. Bu iyilik zarif bir ezgi gibi teselli edecek seni. Kavganı hiç unutmayacaksın!

2 ay önce

Hikâyecinin hikâyesi

Yağmurun şarkısını en güzel o söylerdi. Dudaklarından dökülenler bir şiire mi aitti yoksa? Gülerse şarkı, ağlarsa ağıt, kızarsa hiciv sererdi bir örtü gibi. Sesi kalbinden gelir, kalplerde ağırlanırdı.

1 yıl önce

Kuşlar ve ruhlar

Ben bir kuşum tüm akşamüstlerinde kanat çırpan. Rüzgârla savrulmuyorum, yanıldınız. Zamanı tutuyorum kanatlarımla. Size günler, size anlar dağıtıyorum. Benimle başlayan zaman, ancak kalbinizde duruyor. Canlanıyor ansızın. Siz aşk zannediyorsunuz, şans addediyorsunuz. Bilakis, yalnızca olacak olan oluyor. Siz buna “özgürlük” diyorsunuz. Yanılıyorsunuz!

1 yıl önce

Annemin saksısı

Bu yalan kehanet tarafından kıskıvrak yakalandığını anladığında seremonilerin aldatıcı gürültüsüne mahal vermeden balkondan aşağı özgürlüğe savurdu artık mezar taşına dönen saksıyı. Azat etti kendinden. Hiç ağlamadı. Dokundu göğsüne, acımadı. Avcı bu sefer ıskalamıştı.

1 yıl önce

Cam kenarı

O çocuğu getirin, açın kilitli kapıları. Dudaklarına elma şekerleri bulaşacağı yaşta elleriyle savaşarak tanımasın kendini. Hatalarına bir gül verin, gülmeyi öğrensin. Cezaların çınlayan sessizliğinde büyütmeyin onu. Bir ninni söyleyin, arınsın gök gürültüsünden.

1 yıl önce

Bu bir hikâye değil

Ellerini kirletebilenler küfürler ve şiirler yazdılar ülkenin dört bir yanına ondan geriye kalan kurum taneleriyle. Fakat fark etmediler; en özgür kuşlar, hep küllerinden doğanlardı.

2 yıl önce

Benim adım, “Özgürlük”

Fakat hayır! Yine de sen değildin yerde sürünen. Ancak her gece aydan kendi payını alandın sen.

2 yıl önce

Sıradaki parça

Nehrin kenarına ulaştı. Boynundaki radyoyu hiç incitmeden çıkardı, minik bir öpücük kondurdu ve yere bıraktı. Ve sonra tırabzanların üstüne çıktı. Sağ omzunun üstünden buğulu bir bakış savruldu etrafa. Herkes onu izliyordu. Şimdi kör olma sırası ondaydı, tek kelime etmedi. Hafif hafif çiseleyen yağmurun ardından gelen gök gürültülerinin arasında kendini boşluğun kollarına teslim etti. Varlığını bir ölümle kanıtladı.

2 yıl önce

Ne buldun?

Adımları akarcasına takip etti birbirini. Kenarda köşede unutulmuş seksekler gerçek miydi, yoksa zihni ona türlü oyunlar mı oynuyordu, ayırt edemedi. Bunun bir ihanet olduğunu düşündü. Hiçbir oyun çocuksuz kalamaz!

2 yıl önce

Eleştirinin genci

Kusursuz bir sistem üzerinde inşâ edilen ve basit bir kurguyla hayat bahşedilen dünya, tek başınayken eşsiz bir ahenkle günleri birbiri ardına iliştirebiliyor. Fakat işin içine iktidar sahibi olmak istenciyle yaşayan insan karışınca, birden bütün zincir bozulmaya başlıyor.

2 yıl önce

Farâbî: “İdeal Devlet”

Yer ve gök birbiriyle mutlak sûrette etkileşim hâlindedir. Maddeler ve gökyüzü birbirine karıştığında ortaya yeni maddeler çıkar. Bunun sonucunda göksel cisimlerin varlığının altında bulunan şeyler kendi oluşumlarını tamamlarlar. Yeni oluşan maddeler ömürlerini tamamlayıp görevlerini kendi zıtlarına devrederler.

2 yıl önce

Çığlık atmayı unuttum

Sessiz sakin bir çocuktum teyzelerin dediğine göre. Şöyle bir düşündüğümde, ne kadar çok bağırabileceğimin farkında değildim. Sesim, ben kullanmadıkça eskimiş miydi acaba? Şayet öyleyse suç tamamen bende demekti. Eğer unutmasaydım çığlık atmayı, dönüşebilirdi kötü kurtlar tonton nenelere…

2 yıl önce

Burkulan neydi?

İsyan dedikodularına kulak verin, bir çocuk sesi duyacaksınız. Vaktinde bastırmaya çalışmayın. Ancak daha da büyütmekten başka bir işe yaramayacak. Yazın bunu pirinçten yapılma tabaklarınıza altın yaldızla. Taleplere aldıran yok. Aldıran yok çaresizliğe. Yalnızca daha etkili baskı plânları, daha ucuza satın alma ve dahası…

2 yıl önce

Güncel Makaleler

Demir yumruk

İrrasyonel hayâl

Bir ihtimâl: Eve dönmek

Keramet

Bir hayat güzellemesi

Can çekişen ıslık

Yası tutulmayan hayatlar

Romantikler yalnız ölür

Fena

Gölgeleri sevmek

Evsiz/sen?

Obezite ve açlık paradoksu

Kelebeğin izinden

Beni yalnızlığına ortak et!

Yavaş/la!

Başaralım mı?

Bumerang

Tutunduklarımız