6 Şubat 2023 tarihinin üzerinden günler geçti. İbret verici hâdiseler yaşadık. Üzüntünün içinde sevinci yaşadığımız zamanlar oldu.

Şimdi enkaz toparlanıyor. İlk günden itibaren seferber olan milletimiz büyük bir yardım iştahıyla Devletimizin organizasyonu altında yollara, yardım kampanyalarına, sivil toplum kuruluşlarına revan oldu.

Tırların, kamyonların hız sınırı tanımaksızın bölgeye intikallerini gördük. Hem öyle intikaller ki, depremin doğrudan etkilediği on bir ilimizin girişleri ve çıkışları tıkandı, yoğun trafikler oluştu.

Son olarak bütün televizyonların ortak şekilde canlı yayınla verdiği büyük dayanışma programıyla milyarlarca lira nakdî yardım toplandı.

Büyüklerin büyüklüklerini gördük. Ama küçük bir matematik sorusu da sorayım: Geçtiğimiz yıllarda Van’da, Elazığ’da, Bingöl’de, İzmir’de yaşanan depremler sırasında “bir maaşını” veren etkili isimlere şahit olmuştuk. Onlar ve onlarla bugün aynı etkiye sahip olanlardan yine bir maaşlarını bağışladıklarını söz konusu yardım kampanyasında işittik. Diğer depremler bir şehre zarar vermişti, 6 Şubat’taki iki depremse 11 şehre büyük zarar verdi. Acaba söz konusu etkili isimler 11 maaşlarını bağışlarlar mı?

Lâtife sanılmasın, sistemli bir yardım akışı için konunun unutulmaması ve unutturulmaması gerekiyor. Bu etkililerin de buna önayak olmaları şart!

Zira ilk gün ile ilk ay sonu arası toplanan yardımların sonrasında da devam etmesi, 11 şehrimizi ve dolayısıyla ülkemizin hem nüfus, hem üretim, hem hizmet, hem de ekonomi anlamında yedide birini doğrudan ilgilendiriyor. Bu devamlılık tüm Türkiye için çok ama çok önemli!

Söz konusu yardımların en az bir sene devamlılık göstermesi, toparlanmayı ancak sağlayacaktır.

Şu an bölgeye konut inşâ etmek en öncelikli konu. Bunu Devletimiz Sayın Cumhurbaşkanı ile ne kadar sürede nasıl gidereceğini ifade etti. Ancak yepyeni şehirler inşâ edilecek. Okullar, hastaneler, adliyeler, kamu kurumlarının il ve ilçe daireleri, hizmet binaları, kanalizasyonlar, su şebekeleri, doğalgaz tesisatı, elektrik tesisatı, sosyal tesisler, iş merkezleri, ticaret alanları ve daha nice bina ve tesis inşâ edilecek. Haydi bunları da Devletimiz doğrudan tesis etti, bu bina ve tesisleri dolduracak sağlıklı insanlar için ne yapılacak? Bu işi kim yürütecek? Devletimiz hem bizzat, hem de sivil toplum kuruluşlarını organize ederek bunu görecek. Ama maalesef her şey parayla!

İşte bu yüzden yardım gönderme iştahımızın bütün bir seneye kesin ve devamlı şekilde yansıması gerekiyor.

Kaldı ki, sosyal rehabilitasyonu sağlamak, bina ve tesisleri inşâ etmekten daha pahalı. Bölgeye psikologlarla, psikiyatrlarla, manevî kanaat önderleriyle, spor akademileriyle, sanat atölyeleriyle akmak gerekiyor. Tüm bu ekiplerin gönüllü olduklarını saysak dahi sadece ulaşım bile büyük maliyetleri ifade ediyor.

Aman bugünkü yardım iştahımız kesilmesin!