
“HÜKÜMET Kadın” adlı filmin bir sahnesi beni hem çok güldürür, hem de bizliğimizi çok düşündürür.
Ana karakterin oğlu Ankara’ya tahsil için gidecektir, uğurlama başlarken anne, ortalığı velveleye vererek gelir ve oğlunu dövercesine sarıp sarmalar.
Bu sırada annenin oğluna söyledikleri şöyledir: “Ah anan sana gurban olsun yavruuum! Ben sana gurban oluyum guzzuuum! Oy ben sana gurban oluyum! Vay ben sana gurban oluyum…”
Annenin bu “kurban” dolu sözlerine baba isyan ediyor ve çıkışıyor: “Bir şeyi kırk kere söylersen olurmuş, bir sefer de gurban olmadan yolla birini!”
Anne, bunun üzerine şu sevimli izahı yapıyor:
“Ben sevdiğimden gurban oluyorum. Yani sevdiğim için benim oğlum! Gardaşlarına da gurban oluyorum. Hiç kimseyi ayırt etmeden… Anama babama da gurban oluyorum. Anamgil de bana gurban olur. Sevince gayriihtiyari gurban oluyor insan!”
Kurban olmayı ölümle ilişkilendirmek, “kurban” kelimesinin anlamını bilmeyince normal. Fakat bu sevimli izahı yapan zihniyete sahip herhangi biri, sevdiğine yakın olmak arzusunu dile getirmekten başka bir şey yapmıyor.
Kur’ânî anlamdaki “Kurban ettiklerinizin eti veya kanı değil, takvanız ulaşır” mealini birebir tefsir etmek, aslında bu anne iştiyakıyla yaşamanın kendisi.
Bir de Burhan Çaçan’la ilk işittiğim ve benim de sevdiklerime, özellikle kızlarıma söylediğim bir türkü var, hatırlarsınız sözlerini:
“Yaradana kurban Yaradana Yaradana!
Yaradana hayran Yaradana Yaradana!
Neresine kurban neresine?
Sinesine beyaz sinesine.
Neresine kurban neresine?
Sinesine beyaz sinesine.
Kipriklerin kaşların teline,
Örüklerin saçların beline,
Tara beline yar tara beline can tara beline,
Tara beline kurban olam!
Tara beline hayran olam!
Yanağına düşmüş dane dane.
Kara bene bakın kara bene!
Yanağına düşmüş dane dane.
Kara bene bakın kara bene.
Yaradana kurban Yaradana Yaradana!
Yaradana hayran Yaradana Yaradana!
Huyuna da hayran huyuna da,
Boyuna da kurban boyuna da…”
Sözleri hatırlayıp hisleri halaya duranları tebrik ediyorum. Öyle ya, oturmaya mı geldik?
Bu güzelleri güzeli, nimetlerle dolu evreni, sevgiyi, muhabbeti, hasreti yaratan Mevlâ’ya kurban olunmaz mı?
Biz olduğunu fark etmesek de, O bize şahdamarımızdan da yakın!
Hayırlı bayramlar, huzurlu bayramlar efendim…
Kurban Bayramımız mübârek olsun!