ŞERİFİN biri, seçime dair taktik veriyor. Biliyorsunuz, bunların hepsi kendini kasabanın şerifi sanıyor. (1)

Her parti, seçime kendi adayı ile girmeliymiş… (2)

Hem bütün partiler kendi kapasitesini görür, eti nedir, budu nedir anlaşılır, hem de hepsi şansını denemiş olur. (3)

Muharremce söylersek, herkes boyunun ölçüsünü alır. (4)

Şerif, taktik konusunu şöyle sürdürüyor:

İlk turda sonuç alınamaz da ikinci tura kalırsa, zaten yapılacak olan belliymiş.

Bir tarafta Erdoğan yer alırken, diğer tarafta her kim çıkarsa ona oy verilmeliymiş. (5)

Yetenekli yeteneksiz, çaplı çapsız, becerikli beceriksiz, o makama uygun biri veya değil diye bakılmadan… (6)

O kadar ki, Erdoğan’ın karşısındaki muhalefet adayı, isterse tuvalet terliği olsunmuş. (7)

*

“Vay arkadaş!” diyemeyiz.

“Bu nedir yahu?” diye çıkışta bulunamayız.

“Çüşünüz lütfen!” demek bile abes.

Her şey ortada.

Açık ve net. (8)

İşte bizim yıllardır anlatma çabasında olduğumuz kafa budur. (9)

Kimlerle muhatap olduğumuzu bilmemiz gerekir.

Kimlerle bir arada yaşadığımızı görmemiz gerekir.

Dağdaki çoban ile kendi oylarını mukayese ettiklerinde de belliydi bu kafanın çapı, çevresi ve düşünce biçimi.

Teröristlerle kol kola girdiklerinde, onlara destek verip onlardan destek istediklerinde de.

Yapılan her işe, hazırlanan hep projeye karşı çıktıklarında da… (10)

“Orada ne işimiz var?”, “Şurada ne işimiz var?” diye zıpladıklarında da…

Çok bekledik günün birinde “Burada ne işimiz var?” diye sorarlar diye. (11)

*

Şimdi, tuvalet terliğine kadar düştüler.

Hem de kendi ifadeleriyle...

Yakışır tabiî.

Zaten çok farkı olmayacağı şimdiden belli.

Aday niyetiyle kimi çıkarırlarsa çıkarsınlar, çerçeveyi baştan çizdiler; o sınırı aşmaları beklenemez.

Tuvalet terliği tek seçenek olmasın isteriz.

Düşünseler, birçok alternatif bulabilirler.

Ne var ki, düşünmek pek alışık oldukları bir eylem sayılmaz.

İyilik olsun diye buradan alternatifleri sunalım isteriz.

-Klozet kapağı

-Taharet musluğu

-Hela ibriği

-Hamam tası

-Kapı tokmağı

-Asma kilit

-Televizyon kumandası (12)

-Tencere kapağı

-Pencere menteşesi

-Sabah kahvesi

-Akşam neşesi (13)

-Cezayir menekşesi

Bu kadar yetsin. Bir düzine farklı teklif sunduk. Zaten farklı olmasaydı, hepsi aynı olurdu.

Fakat bu hususa takılmayalım.

Aynı olacak bir şey var:

Seçimin sonucu…

Daha önümüzde zaman çok ama şimdiden bunu söylemek mümkün.

***

Parantezli notlar:

(1) “Şerif” dedik, sakın “herif” diye okumayın!

(2) Her partiden aday çıkabilmesi kutlanmaya değer. Demek varmış o partilerde en az bir kişi.

(3) Bu, hepsinin hakkıdır.

(4) Bugüne kadar boylarının ölçüsünü bilmemeleri garip karşılanmasın. Sandık başka türlü ölçer.

(5) Aksini düşünebilirlermiş gibi konuşmak ne garip! Var mı öyle bir ihtimâl?

(6) Yetenekli, çaplı, becerikli ve o makama uygun biri var mı ki? Bulsalar, sabah akşam demeden günde yirmi dört saat elini öper, başlarına koyarlar.

(7) Aha! İşte geldik zurnanın zırt dediği yere.

(8) Anlayalım artık.

(9) Galiba yeterince anlatamadık. Ya da çoğunluk anlamamakta ısrar etmekte.

(10) Hepsini tek tek saymak gereksiz. Çocuklar bile biliyor. Yeter ki az biraz ilgili olsun.

(11) “Hâlâ ümidim var, günün birinde” diyebilirler. Tek tek deyip gidenler var ama sayıca çok az olduğunu bilmek gerekir. Kastım, Kavimler Göçüne benzer bir hareket. Topluca... Madem sevmiyorlar, madem memnun değiller, madem sürekli şikâyet ediyorlar, en münasip olan çekip gitmek. İsteyen sessizce gitsin, isteyen gürültüyle. Selfi melfi yapmadan… İnsanın sevmediği, hoşlanmadığı, hep şikâyetçi olduğu bir yerde bulunması eziyettir, züldür. Her şeye rağmen kalırlarsa da kovmayız. Paşa gönülleri bilir.

(12) Uzaktan tabiî. Bu arkadaşlar uzaktan kumanda konusunda yüksek tecrübe sahibi. Edilgen konumuyla olduğu aşikâr.

(13) Seçim akşamını kast ettiğim anlaşılmayabilir endişesiyle bu notu düştüm. Böylece dipnotlu yazı yazılabileceğini de gördüm. Fena fikir değilmiş.