5 Nisan 1994
tarihinde Türkiye, içinde bulunduğu ekonomik krizi çözmek üzere bir karar
paketini uygulamaya koydu.
“5
Nisan Kararları” olarak bilinen paketi kamuoyuna açıklayan dönemin Başbakanı
Tansu Çiller, bu paketi açıklarken şöyle bir ifade kullanmıştı: “Son sosyalist
ülkeyi de biz yıkacağız!”
O
gün söylenen bu cümle, elbette özelleştirme ve liberal ekonomiye geçişi
özetleyen kaba bir söylem taşıyordu.
Ancak…
***
Bir
şey satılırken kuraldır, satılan şey hakkında iltifat edersiniz ki değeri
anlaşılsın, neden sayın alınması gerektiği ortaya çıksın.
Fakat
5 Nisan Kararları, Türkiye’nin varlıklarını satarken aşağılayarak piyasaya
sunmak gibi bir alışkanlık kazandırdı.
Bu
alışkanlığa hangi dönem bir özelleştirme yapılsa o uygulamayı gerçekleştiren
âdeta sahip çıktı.
TÜPRAŞ,
Petrol Ofisi, Şeker Fabrikaları’nın birçoğu, Demir Çelik Fabrikaları, Et ve
Balık, Türk Telekom ve daha birçok değerimiz “işe yaramadığı, zarar ettiği”
propagandasıyla elden gitti.
Yeni
sahipleri zenginliklerine zenginlik kattılar.
Ancak
bu yazıda asıl meselem bu değil. Asıl meselem, halkımızın reflekslerini
kaybetmesi ve bir şeyi ezber olarak sürdürmesi: “Devlet nerede?”
Tansu
Çiller, yukarıda zikrettiğimiz cümleyle özelleştirme üzerinden sosyalist düşünceden
liberal düşünceye geçildiğini işaret etmişti. Ancak Türkiye’de en liberal
insanların dahi akıllarına, herhangi bir sorunla karşılaştıklarında “Devlet
nerede? Devlet bir şey yapsın!” ifadesi geliyor.
İçinde
bulunduğumuz ekonomik zemindeki sıkıntılı süreci halkımız yine aynı ezberle
yürütüyor: “Devlet bir şey yapsın!”
Gıda
ürünlerinde KDV yüzde 1’e indirildi. Tam 7 puanlık indirim!
E,
ne oldu?
Falanca
peynirin fiyatı 26,90 TL’den 24,85 TL gerilemiş. Ne bu? Birileri bizimle dalga
mı geçiyor? Devlet elinden geleni yapıyor, peki sektör? Hele hele halk ne
yapıyor?
Refleks
şu ki, protesto kültürünü, boykotu, grevi hatırlamıyorsan, işine geldiğinde
“Devlet bir şey yapsın!” demeyeceksin!
Türkiye
zihnen sosyalist insanların yaşadığı bir ülkedir, kim ne derse desin!
Başına
bir iş geldiğinde onun evvelâ çaresini aramak yerine devletten medet umuyorsa,
o kimseden hiçbir şey olmaz.
İşte
KDV indirimi!
Olan
bu kadar!
Azıcık da devlet, “Millet nerede?” dese ne çıkar?
