Saraybosna, Bosna-Hersek
PRENS Eugene, 18 Ekim
1663'te, Paris'te doğdu. Annesi Olympia Mancini, kardinal Mazarin'in yeğeniydi
ve onu 1647'de, Roma'dan Paris'e, sınırlarını bir dereceye kadar genişletmek
için getirdi. Yakın bir ilişkisi olduğu genç On Dördüncü Louis ile birlikte
kraliyet sarayında büyüdü.
Louis'in evliliğinden sonra, 1657'de Thomas Francis'in
en küçük oğlu, Count Soissons ve Fransa Kralı Dördüncü Henry'nin kızıyla evli
olan Savoylu Kont Victor Amadeus'un en küçük erkek kardeşi Eugene Maurice ile
evlendi.
Eugene'nin en küçüğü olduğu ailenin beş oğlu ve üç kızı vardı. Louis bu şüpheleri çürütmek için çok uğraşsa da Eugene'nin On Dördüncü Louis'in gayrimeşru oğlu olduğuna dair şüpheler vardı.
Prinz
Eugen von Savoyen
Ebeveynler çocuklarla fazla zaman geçirmedi; babası
bir Fransız komutanı ve hayatının çoğunu cephede geçiren İsviçreli Muhafızların
şefiydi; Olympia ise mahkeme entrikalarına meyilliydi ve çocuklarla çok az
ilgileniyordu.
Kral On Dördüncü Louis tarafından ihmâl edilen ve hattâ
alay konusu olan Avusturya hizmetine geçti ve Polonyalılar Frederick Augustus'u
kral olarak seçtikten sonra, Kutsal Roma İmparatoru Birinci Leopold, onu
1697'de Avusturya ordusunun başkomutanı olarak atadı.
Türk ordusunun komutanı Sadrazam Mehmed Elmas Paşa'nın da öldürülmesi üzerine 11 Eylül 1697'de, Senta yakınlarında Türk ordusunu bozguna uğrattı. Birinci Leopold'ün bu zaferinin bir ödülü olarak, 1698'de Baranja'nın güney kısmının mülkiyetini aldı. Bugünkü karargâhı, 1707'de bir kale inşâ ettiği Bilje'de.
Aynı yıl Bosna'da bir kampanya başlattı.
Şöyle ki, 6 Ekim 1697'de, 12 küçük topla silahlanmış
yaklaşık 6 bin 500 savaşçı ile Savoylu Eugene
Osijek'ten yola çıktı ve Bosanski Brod yakınlarındaki Sava nehrini geçerek
Bosna'ya karşı kısa ama kanlı bir sefer başlattı. On bir günde yağmaladığı
Visoko şehrine ulaştı ve ateşe verdi.
Savoylu Eugene 1697'de Saraybosna'yı yaktığında 10 binden fazla kız ve çocuğu Bosna'dan köleliği altına aldı.
Saraybosna'da kızlar Potok Camisi'nde (şimdi bir
tekke) toplandı ve oradan Avusturyalı askerlerin sarhoş partileine katılmak
için götürüldüler. Fırsat sunulur sunulmaz çoğu kişi kendilerini Tuna nehrine
atarak hayatına son verdi. Eugen Savojski, günlüğünde Saraybosna'ya yapılan
saldırıyı şöyle anlattı:
"Akşamdan önce şehir, özellikle
Taşlıhan yanmaya başladı. Şehir çok büyük ve tamamen açık; 120 güzel cami var.
Türkler son derece şaşkındı ve hazırlıklar olsaydı bütün Bosna Krallığı işgal
edilip tutulabilirdi...
Ertesi gün Saraybosna'da kaldım. Şehri ve tüm
alanı ateşe verdik. Düşmanı takip eden taarruz müfrezemiz, Türklerin bütün
kuvvetlerini öldürdükten sonra zengin ganimet ve çok sayıda kadın ve çocukla
geri döndü... "
Savoylu Eugene Saraybosna'yı yaktığında, askerlerinin
yağmaladığı şeyler arasında Eski Ortodoks Kilisesi'nin de olduğundan
bahsedilir.
Ondan alınabilecek her şey, başta ikonlar ve değerli
kitaplar olmak üzere çalındı. Bir Shalavard askeri 10 bin gümüş akça, soyadı
bilinmeyen bir diğeri de 5 bin akça çaldı.
Müslümanların yanı sıra birçok Yahudi de esir alındı.
Eski Katolik Kilisesi de yandı.
Kaynakça
Chandler, David G The Art of Warfare in the Age of
Marlborough.. Spellmount Limited. 1990. ISBN 978-0-946771-42-4.
Chandler, David G. (2003). Marlborough as Military
Commander. Spellmount Ltd. ISBN 978-1-86227-195-1. OCLC 51993029.
Childs, John Warfare in the Seventeenth Century..
Cassell. 2003. ISBN 978-0-304-36373-5.
Hamdo Čamo, "Upad Eugena Savojskog u Bosnu i
spaljivanje grada Sarajeva 1697, godine.
Ingrao, Charles; Samardžić, Nikola; Pešalj, Jovan, ур.
(2011). The Peace of Passarowitz, 1718. West Lafayette: Purdue University
Press.
Lediard, Thomas (1736). The Life of John, Duke of
Marlborough. 3 Volumes. London OCLC 15928285, 228744439 and 220564162
Saint-Simon, Louis de Rouvroy, duc de (1999
[1739–50]). Memoirs: 1691–1709.. Volume 1. Prion Books Ltd.ISBN
978-1-85375-352-7.
Saxe, Maurice de (2007 [1757]). Reveries on the Art of
War.. Dover Publications Inc.ISBN 978-0-486-46150-2.
Vlado Jagustin, svećenik, Uzrok nestanka modričkog samostana u ratu 1683.-1699. god.
