BUGÜN Türkiye dünyanın
en başta gelen üç süper gücüyle bilek güreşi yapıyor. ABD ile Suriye’de, Rusya
ile Suriye, Libya ve Karabağ’da, AB ile Doğu Akdeniz’de siyâsî ve askerî
bakımdan kora kor mücadele ediyor.
Dünyada Türkiye’nin pozisyonunda üç süper güçle aynı anda savaşan başka
bir devlet yoktur.
Bunlara
ilâve olarak Suriye, Mısır, İsrail, BAE, Bahreyn ve Suudi Arabistan gibi
devletlerin doğrudan ya da dolaylı olarak ülkemize karşı ellerinden gelen her
türlü düşmanlığı aktif olarak yapmakta oldukları da aşikâr.
Bütün
bu olağanüstü olumsuz şartlar içinde, evet, Türkiye bütün bu cephelerde
belirlemiş olduğu nihaî hedeflere henüz ulaşabilmiş değildir ama buna mukabil
hiçbir cephede geri adım atmış da değildir; direnmekte, daima ileri hamleleriyle
karşısındakileri müzakereye zorlamaktadır. Bu tablo, askerî ve siyâsî bakımdan
Türkiye’nin gücünün ifadesidir.
Siyâsî
başarıda elbette Sayın Cumhurbaşkanımızın ve Hâriciyemizin liyakatinin önemli
payı bulunsa da, hepsinin arkasında Silahlı Kuvvetlerimizin gücü, bükülemeyen bileği
vardır. Bu ordu, daha dün 15 Temmuz gibi büyük bir badirenin içinden çıkmış,
hâlâ onun tahribatını tamir çabası içinde olan ordudur. Türk Ordusunun bu
harikulâde dirilişini bütün dünya şaşkınlıkla izliyor.
Ordumuzun
bu bizleri dahi hayrete düşüren başarısının ana sebebi, ülkemize karşı yapılan
15 Temmuz işgal girişimi esnasında ve akabinde sağlanan, uzun yıllardır
özlediğimiz Ordu-Millet bütünleşmesidir. Gerçekten de Cumhuriyetimizin
kuruluşundan itibaren Ordumuzla milletimiz hiçbir zaman bu kadar yekvücut
olmamış, hatta Ordumuzun içine bir şekilde karışmış olan birtakım hainler,
darbeciler, işgüzarlar yüzünden Milletimizle Ordumuzun arasında daima soğuk
rüzgârlar esmiş, bazen de buzdan duvarlar oluşmuştur. Bugün Ordumuz artık ne
kadınlarımızın başörtüsü, ne vatandaşın namazı niyazıyla uğraşmakta, sadece
aslî görevi olan vatan müdafaasında; cephedeki toplu namazların, duaların,
okunan Kur’ânların verdiği ruhla gözünü kırpmadan şehadete koşan aslanlarıyla
gerçekten Peygamber’in Ordusu olma yolundadır.
***
Önümüzde
çetin günler ve yıllar vardır. Gelişmeler, 2021 yılı ve devamında en zorlu
mücadeleyi ABD ve AB’ye karşı yapmak durumunda kalacağımızı gösteriyor. Bilindiği
gibi Ege ve Akdeniz’deki Yunanistan’la olan ihtilafta tamamen haklı olduğumuz
hâlde AB, Yunanistan’ı desteklemektedir. Bunun sebebinin AB dayanışması olduğu
düşünülse de esasta bu, Avrupalı devletlerin Müslüman Türkiye’ye karşı tarihî
Hıristiyanlık dayanışmasının devamıdır.
Mesele
bu olunca, onlar için ne hak-hukuk, ne verilen sözler, ne de kendilerinin sözde
ilkeleri bir şey ifade ediyor. Onları iyi tanıyabilmek için tarihi iyi bilmek
zorundayız. Yalancılıkta, ikiyüzlülükte, kalleşlikte, vahşette nasıl sınır
tanımadıklarını kavrayabilmek için Rumeli’yi, Girit’i kaybedişimizin hikâyesini
ibretle incelememiz gerekir.
Yunanistan’ı
küçümsemekle büyük hata etmiş oluruz. Bugünkü durum tamamen geçmişin tekrarı
gibidir. Bunlar geçmişte, Rusya’nın da dâhil olmasıyla hep birlikte Osmanlı’nın
mülkünü Yunan’a peşkeş çekmişler, aslanı kediye boğdurmuşlardır.
Bugün
yapılmak istenen şey aynıdır. Mevcut konjonktürde AB’nin ve ABD’nin Türkiye’ye
bakışlarında ne stratejik ortaklık, ne de NATO müttefikliği gibi faktörlerin
hiçbir izi bulunmuyor.
AB,
Yunanistan ve Fransa’nın gayretleriyle Yunanistan hesabına Türkiye’ye karşı
yaptırım talebini ilk etapta uygun bulmamış olsa da bundan vazgeçmiş değildir.
Yeni dönemde ABD ile müşterek bir siyâset gütmeye karar vermiş olduğundan,
Biden’in başkanlık koltuğuna oturmasını beklediği için Türkiye’ye karşı
yaptırım kararını Mart ayındaki toplantısına ertelemiştir. ABD Başkanı Biden da
zaten AB ile beraber çalışacağını daha önce deklare etmişti. Demek oluyor ki,
önümüzdeki dönemde karşımızda ABD’nin patronajında bir ABD-AB ittifakı
bulacağız.
ABD’nin
yeni Başkanı Biden’in Türkiye’ye bakışının düşmanca olduğunu Başkan
Yardımcılığı dönemindeki tutumundan, henüz Başkan seçilmeden önce ordumuzun
Suriye’deki askerî harekâtlarına atfen “Hesap soracağım” ifadesinden ve ülkemizin
iç siyâsetine müdahale mahiyetindeki açıklamasından dolayı zaten bilmekteyiz.
Girit’te inşâ etmekte oldukları donanma üssünün ABD’nin Japonya ve Almanya’daki
üslerinden sonra dünyadaki üçüncü büyük üssü olacağı, BAE-İsrail askerî
ittifakını da bu üste Türkiye’ye karşı ABD-AB güçleriyle entegre etme hesabı
güttükleri ifade ediliyor.
Buna
ilâveten, Yunanistan’ın ilân ettiği Dedeağaç’taki askerî bölgeye ABD 30 adet
saldırı helikopteri ve binlerce asker yerleştirmiştir.
Türkiye’ye
düşmanlık konusunda bütün ABD yetkilileri niyetlerini eğip bükmeden açıkça
ifade ediyorlar. Bir süre önce ABD’nin Dışişleri Bakanı Antony Blinken, Türkiye’nin
Doğu Akdeniz’de gaz-petrol araması yapamayacağını söyledi. Neden? Sebebini açıklamaya
gerek dahi duymuyor beyefendi! Türkiye hukuken haklı mı, haksız mı; böyle
“lüzumsuz” şeyleri düşünmek aklına bile gelmiyor, efendinin canı öyle istemiş,
o kadar! Bunlar kendilerini tanrı sanıyorlar.
Açıkça
görülüyor ki, Ege ve Doğu Akdeniz’deki haklarımızı Yunanistan ve Kıbrıs Rum İdaresine
karşı korumada karşımızda ABD-AB ittifakını göreceğiz.
ABD’nin
yeni gözde diplomatlarından BM Daimî Temsilcisi Richard Miller, aynı kafayla
bir beyanat sallıyor: “Türkiye ve Rusya, askerlerini Libya’dan çekmelidir.” Bu
kadar şerefsizce bir söz olamaz! Bu zât, Türkiye’nin oradaki konumu ile
Rusya’nın konumunu, Rus tehdidi ile Türkiye “tehdidini” aynı kefeye koyuyor. Hâlbuki
NATO üyesi Türkiye, Libya’nın Rusya hâkimiyetine girmesini önlemiş olan bir
müttefiktir. Bu saçma sözü söyleyen, evet, bir diplomattır ve Türk askerinin
orada BM tarafından tanınan meşru Libya Hükûmeti’nin davetiyle hukuka tamamen
uygun olarak, Rusya’nın ise bu meşru hükûmete karşı bir isyancıyı desteklemek
üzere gayr-i meşru olarak orada bulunduğunu elbette biliyor; demek ki Türkiye
onlar için en az Rusya kadar tehdittir, dolayısıyla Rusya kadar hedeftir.
Net
olarak ortaya çıkan, çıkmakta olan gerçek şudur: ABD-AB ittifakı Türkiye’yi
bundan böyle asla bir NATO müttefiki, bir dost olarak değil, Rusya ve Çin gibi
stratejik bir düşman olarak değerlendirmektedir. Bunu açıkça söylüyorlar. ABD
Dışişleri Bakanı Antony Blinken, bir konuşmasında, Türkiye için “sözde
müttefik” nitelemesinde bulunmuş, ABD’nin yeni beyin takımından sayılan Marx
Hoffman ise Yunan Katimerini gazetesine verdiği demeçte “Türkiye’yi bir
müttefik olarak değil, tehdit olarak değerlendireceğiz” demiş, ABD Güvenlik Baş
Danışmanı Jack Sullivan da AB Komisyonu Başkanı Ursula Von Der Leyen ile yapmış
olduğu telefon görüşmesinde Türkiye ve Çin’in ortak tehdit olduğu üzerinde
istişarede bulunduklarını açıklamıştır.
Brüksel’de
bulunan ve Lordigendovment adındaki önemli sayılan thik-thank kuruluşu
yayınladığı raporda, 2021 yılında ABD ve AB’nin Türkiye’ye karşı ortak bir
politika ve eyleme geçmek zorunda olduklarını, bu meyanda NATO ilişkilerinin
S-400’lerin tamamen yok edilmesi esasına bağlanması dâhil diğer birçok radikal
yaptırımların hayata geçirilmesi gerektiğini ileri sürmüştür.
ABD
kararını vermiş! Türkiye’yi ya hizaya getirecek yani kendisine biat ettirecek
ya da kolunu bacağını kıracak.
İyi
de, Türkiye ne yapmış, nasıl bir suç işlemiş de bunların bu kadar öfkesini celp
etmiştir? Doğu Akdeniz’de, Ege’de, Libya’da Suriye ve Irak’ta, Kafkasya’da,
Türkiye’nin bu cephelerin hiçbirinde geri adım atma şansı yoktur. Çünkü
hepsinde haklıdır ve mecburdur.
Mesele
o değil. Türkiye’nin güçlenmesinden âdeta paniğe kapıldılar. Yol yakınken işi hâlledecekler.
Ama
her kuşun eti yenmez! ABD Türkiye’ye biat ettiremezse de ciddî zarar verebilir,
ancak kendisi de iyi bir ders alabilir. Görelim Mevlâ neyler, neylerse güzel
eyler.
***
Batı
cephesi böyle… Doğu cephesi de elbette aynı ölçüde tehdit ve risklerle doludur.
Rusya ile Suriye, Libya ve Azerbaycan’daki çatışmamız zaten büyük risklerle
devam ederken, Rus medyası Türkiye’nin Azerbaycan’la karadan bağlanmak sûretiyle
Orta Asya Türklerine ulaşma ihtimâlini bahane ederek “İmdat! Türkiye Turan
Ordusunu kuruyor” diye feryat etmeye başladı. Türkiye’nin Kazakistan’la bazı
askerî projeler geliştirme çabası karşısında Rusya, Kazakistan’ı toprak istemek
sûretiyle tehdit etti. Hiç şüphe yok ki Rusya bu kadarla kalmayacak, Türkiye’ye
karşı da bir başka şekilde şantajda bulunacaktır.
***
Evet,
Türkiye ABD, AB ve Rusya gibi üç süper güçle aynı anda mücadele ediyor. Şimdi acaba
Türkiye’nin durumu umutsuz vaka mıdır? Hayır! Süper sanılan bu her üç gücün de
içyapısı hızla çürümekte, düşüşe doğru gitmektedir, yarın ne olacakları belli
değildir. Türkiye ise dirilişte, henüz dirilişinin başlarındadır. Tarihin akışı
Türkiye’ye parlak bir gelecek sunarken, bu süper güçlere ise hiç şans
tanımıyor.
Zaferle
çıkabilmenin yolu topyekûn milletçe sabretmek, direnmektir. Kur’ân-ı Kerim’de Yüce Rabbimiz, “Ey iman
edenler! Düşman ordusuyla karşılaştığınız zaman sebat edin, dayanın ve Allah’ı
çok çok zikredin ki başarıya erebilesiniz” buyurmuştur (Enfâl, 45).
