
SAKLAYIN
çocuklardan ölüm haberlerini, kazaları, savaşları… İnsanların öcülerden daha
tehlikeli olduğunu, bilmesinler; öğrenmesinler dünyanın kirle kaplı olduğunu…
Pembe olsun rüyaları, kâbuslar
girmesin, kararmasın hayalleri. Nice bulutlar yağsın avuçlarına, sonra fidanlar
büyüsün göğüslerinde; sönmesin gözlerindeki ışıklar, el değmesin düşlerinin
akına. Hiçbir yük binmesin onların naif, narin omuzlarına...
Sütre olsun merhamet denizi,
geçirmesin katran karası günahları onların olduğu kıyıya; küf düşmesin rengârenk
kahkahalarına. Güller koyun her sabah o minik avuçlarına. Tebessüm eksik
olmasın o kıvrık dudaklarında.
Siper olun dünyadaki bütün
çocuklara! Ne kurşun değsin, ne kan görsünler, yaşasınlar huzurla. Çünkü çocuk
sesidir engel olan gökten gelecek gazap yağmurlarına.
Kin, nefret, şeytanlık
girmesin akıllarına. Korkular değil, papatyalar döşeyin gelecek yollarına.
Güneşler batmasın hayallerinin ufuklarında. Hiçbir zaman kar yağmasın şekerden
dağlarına. Ne üç kuruş için aldatanları bilsinler, ne öfke ile insan kesenleri,
ne de nefsi uğruna behimî duygularla ahlakı görmezden gelenleri… Perde olun
çirkinliklere! Hiçbir günah girmesin onların nezih dünyalarına…
Bir kuruş için birbirine
düşenleri, insanlığını yitiren yetişkinleri, ihanet eden beyinsizleri
bilmesinler; sis düşmesin simalarına, hep nevbahar olsun günleri.
Hırsızı, haini, katili
bilmesinler; bilmesinler büyüklerin dünyasını. Kafdağı’nın ardındaki Zümrüt-ü Anka’yı
hayal etsinler, pamuk şeker zannetsinler bulutları, çamursuz olsun yolları ve
hiç necaset bulaşmasın ayaklarına…
Ne salyasını saçarak palavra
savuranların cümlelerini okusunlar, ne
de zavallı biçare birileri karşısında aslan kesilen çakalları tanısınlar. Hep
kapısı açık kalsın hayal dükkânlarının, diken değmesin rengârenk uçan
balonlarına.
Ne dedikoduyu duysunlar, ne
aldatmalara kansınlar; ne zalimin elinde inleyen köleleri, ne masum yere
öldürülenleri okusunlar; karanlık insanların günahları ile kararmasın berrak
zihinleri, öğrenmesinler dünyadaki kirlilikleri. Hiçbir zaman büyüklerin
günahlarını görmesinler, alçalmasın gözlerinde büyüttükleri sevdikleri.
Büyükler, çocukların gözlerinde hep büyük kalsın, kötüleri taklit edip onlar da
cürüm bataklığına dalmasın.
Sonra nezih dünya, güvenilir
insanlar, huzurlu evler oluşsun. Bütün çocuklar sevgiyle büyüsün, sevgiyle
yaşasın; o minik yürekleri hiç burkulmasın...