“CEPHEDE kazandık ama
masada kaybettik” demeye alışmış kimileri.
Türkiye’nin
son zamanlarda masada kazanmasını bir türlü hazmedemiyorlar.
Altılı
masa bir araya gelmeyi beceriyor ama anlaşmayı beceremiyor. Bundan zahir,
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ı da kendileri gibi belleyip,
anlaşamayacağını düşünüyorlar.
Anlaşmaktan
anladıkları “taviz vermemek”.
Tamam,
taviz vermeyerek anlaşırsan, zafer kazanmış olursun.
İşte
Türkiye, NATO’nun son Madrid zirvesinde zafer kazandı bu yüzden!
Ancak
altılı masa taviz vermeden anlaşma yapılabilseydi kendinin anlaşabileceğini,
hatta Cumhurbaşkanlığına aday bile çıkarabileceğini düşündüğü için inanmıyor.
Onlar
inanmasın, dünya Türkiye’nin zaferini gördü.
Sadece
İsveç ve Finlandiya’ya değil, tüm Avrupa’ya ve dün gece yapılan görüşmeyle
ABD’ye de kabul ettirilen şartlarla Türkiye büyük bir zafer kazandı.
Yunanistan
Başbakanı, o çıkıp konuştuğu kürsüde “Türkiye’ye F-16 vermeyin” şeklindeki yalvarışlarının
kâle alınmadığını, görünce yutkunmuş, satıldığını düşünmüştür herhâlde.
Daha
bunun Suriye operasyonu var, Irak operasyonu var, Libya operasyonu var. Daha neler
var neler!
Daha
ekonomik düzlük var, daha alım gücünün pik yaptığı evre var, daha Sayın
Erdoğan’ın faize karşı başlattığı savaşın zaferini göreceğiz inşallah!
Ermenistan
ve Mısır ile ilişkilerdeki yeni sayfalar da mühim.
Türkiye
taviz vermiyor.
Taviz
vermediği için zafer kazanmış oluyor. Daha nice zafer kazanacak inşallah!
Türkiye’nin
bu zaferlerini gören altılı masa daha kaç gün dayanacak bakalım.
Dağılmaya
yüz tuttuğunu cümle âlem görüyor.
Stratejilerinin
kalmadığını anlıyoruz. Ellerinde bir tanecik plân var, o da Sedat Peker gibisi.
Herhangi
bir gazetecinin, herhangi bir siyasetçinin kasetini, konuşmasını ya da
fotoğrafını yayınlamanın doğrudan Recep Tayyip Erdoğan’a dokunacağını
zannetmeleri, masallarla büyümelerinden kaynaklanıyor. Bu kadar masal iyi
gelmez, gerçeklerle yüzleşmek gerek.
Türkiye,
Recep Tayyip Erdoğan’ın liderliğinde dünyaya gerçekleri göstere göstere ikram
görüyor. Yenilgi yenilgi büyüyen zaferi yaşıyor.
Ne mutlu Yusufî ikramı gören Yûsufî muzafferlere!