“TARIM faaliyetleri” ve “tarım endüstrisi” denilince pek çok kişinin aklına traktörler ve biçerdöverler geliyor. Toprak işlemenin ve hasat faaliyetlerinin sadece güç gerektiren kaba işler olduğu sanılıyor. “Toprak” ve “yapay zekâ” kelimeleri yan yana farklı çağrışımlar uyandırıyor. Ancak “Tarım 4.0” ya da “Akıllı Tarım Uygulamaları” (ATU/IFA) bize son teknolojik gelişmelerin hemen her alanda olduğu gibi pekâlâ tarım endüstrisinde de uygulanabileceğini ve kavramsal olarak mümkün olduğunu anlatıyor.

Tarım 4.0 tohumdan ürüne kadar her aşamada bilinçli, etkin ve verimli şekilde ürün elde etmemizi sağlayan bir değerler zincirini ifade ediyor.

Bu öyle bir zincir ki, tarıma bağlı tüm işlemleri, ekim, ilâçlama, hasat ve tüm bu aradaki lojistik faaliyetleri bir bütün hâlinde değerlendirip daha az enerji tüketmemize ve daha fazla üretmemize olanak sağlayacak.

Ayrıca bu teknoloji IOT teknolojileri ile beraber ortak bir veritabanı oluşturarak bölgesel anlamda ülke tarım ekonomisi için çok değerli olan anlık, doğru ve güvenilir veri üretmeye de imkân sağlayacak. Bu veriler tarımsal politikaların temelini oluşturacak.

Tarım 4.0 uygulamaları tarımsal otomasyon ve robotik uygulamalar içermekte. “Farmbots” ve “Farmdrone” denilen robotik uygulamalar, otomatik kontrol ve yapay zekâ teknikleri akıllı tarım uygulamalarının temelini oluşturuyor.

Sanırım birkaç yıl içinde bizim ülkemizde de görülmeye başlanacak teknolojik uygulamalara örnekler verelim:

-Otonom (sürücüsüz) traktör uygulamaları

-Otonom (kendi yürür) ilâçlama uygulamaları

-Otonom (sürücüsüz) biçerdöver uygulamaları

-Traktörle haberleşen hasat, toprak işleme, söküm, dikim, toplama, ayırma, paketleme makineleri

-Drone takip ve ilâçlama uygulamaları

-GPS destekli güneş enerjisi ile çalışan sulama uygulamaları…

Elbette tüm bu akıllı makinelerin çalıştırılması, birbiri ile haberleşmesi, karar destek mekanizmalarının oluşturulması, konum belirleme, rotalama, haritalama için bir dizi algılayıcı, sensör, görüntü işleme ve tanıma için gerekli ek alt donanım ve yazılımlar gerekmektedir. Görüntü işleyiciler, can-bus sistemler, loadcell (yük hücreleri), radar sensörler, lazer tarayıcılar, lidar tarayıcılar, GPS sistemleri (INS), ultrasonik mesafe sensörleri, kameralar gibi pek çok alt donanım bir bütün hâlinde çalışır.

Şimdi düşünün:

Kim hangi ürünü, hangi yöntemle, nerede, ne zaman, nasıl ve ne miktarda ekti?

Hangi ilâçtan hangi sıklıkta, ne kadar kullandı?

Hangi üründen ne kadar ve hangi kalitede hasat elde etti?

Hangi koşullarda ne kadar ve nasıl depoladı?

Sağlanan her türlü lojistik imkânları ve soğuk zincir verilerine dair tüm bu soruların cevapları, anlık olarak takip edilebilir ve raporlanabilir olacak. Muazzam bilgiler elde edilecek ve bu sayede ihtiyaca uygun, ihtiyaç miktarı kadar ve istenen zamanda tarım faaliyetleri yürütmek mümkün kılınacak.

Tarım faaliyetlerinin önemi her geçen gün daha fazla anlaşılıyor. İstatistiksel veriler bize 2000-2050 periyodunda üretilmesi gereken gıda miktarının, geçtiğimiz on bin yılın toplamından daha fazla olacağını gösteriyor. Bu ise mevcut ekilebilir alanların mevcut klasik tarım uygulamaları ile işlendiğinde talebi karşılamayacağını gösteriyor.

Bu durumda, alışılagelmiş üretim teknikleri ve bunlara ait araçların terk edilerek çağdaş üretim teknolojilerine geçilmesi ve bunlara uygun araçların kullanılmasının sürdürülebilir tek çözüm olduğunu gösteriyor.

Çâre, akıllı tarım uygulamalarına geçiş. Hem de hemen!