AKDENİZ’DE sular giderek ısınıyor. Ülkemizi dar bir kıyı şeridine hapsetmek isteyenlere karşı ülkemiz, haklarını korumakta son derece kararlı ve de sorunların diplomasi yoluyla çözümünden yana olsa da yine haklarını korumak üzere her türlü adımı atma kararlılık ve kudretine sahip.

Geçtiğimiz günlerde ilân edilen navtex olayından sonra Almanya Başbakanı Angela Merkel, sorunun diplomatik yollarla çözümü için girişimlerde bulundu. Ülkemiz de hem iyi niyet göstergesi, hem de sorunun diplomatik yollarla çözümünden yana olduğunu göstermek için Oruç Reis’i keşif gezisine göndermeyip bekletme kararı aldı.

Ancak Yunanlar, Mısır ile bölgedeki haklarımızı zedeleyecek bir deniz anlaşması imzalayınca ülkemiz de yeni bir navtex ilân etti.

Ayrıca Oruç Reis gemisini daha önce navtex ilân edilen bölgeye göndererek bu anlaşmayı tanımadığını ilân etti.

Bu gelişme üzerine Yunan medyasında Türkiye’nin olası hamlelerine dair yorumlar yapılırken, daha önce Akdeniz ve Ege’de tırmanan gerilim dönemleri hatırlatılarak, bu dönemlerde ülkemizin Yunanlardan daha kazançlı çıktığı yorumlarına yer verildi. Fransızların kendilerinin yanında olduğunu söyleyen Yunanlar, Almanya’dan aynı desteği alamamaktan yakındı. Yunan medyası, ülkemiz ve Almanya arasındaki ticaret hacmi ve Almanya’da yaşayan milyonlarca vatandaşımız nedeniyle Almanların Türkiye’ye açık cephe alamayacağı görüşünde birleşiyor.

Almanya gibi AB’nin en güçlü aktörünü Fransızlar gibi yanına alamamaktan dolayı endişeli görünen Yunanlar, ayrıca Almanya’nın AB Dönem Başkanı olmasını da kendileri açısında bir şanssızlık olarak görüyorlar. Çünkü Yunanlar, Almanya’nın dönem başkanlığında AB kartını sınırsızca kullanamayacaklarını biliyorlar. 

Buna rağmen Yunanlar, kendilerince ellerinde en büyük koz olarak gördükleri AB’yi ülkemize karşı yaptırım uygulamaya çağırdı. Fransa da Yunanların bu çağrısına destek verdi.

Daha sonra İsrail de Yunanistan’a destek açıklaması yaptı. Bu tabloya bakınca, Akdeniz’de ciddî bir Türkiye karşıtı cephe olduğu net bir şekilde görülüyor.

Son 10 yıl içerisinde Akdeniz’de keşfedilen enerji yatakları ve keşfedilmesi muhtemel alanlardaki enerjinin paylaşımı konusunda ülkemizi denklemin dışına itmeye çalışan Yunan, Fransız ve İsrail üçlüsüne Mısır da katılmış durumda.

Darbeci Sisi hükûmeti, Yunanlar ile hukuksuz bir şekilde deniz anlaşması imzalayarak Türkiye karşıtlığını iyice belgelemiş oldu.

Yunanlar, Akdeniz’de Libya dışında bir müttefikimiz olmamasından yola çıkarak ülkemizin Akdeniz mücadelesinde başarılı olmayacağı düşüncesine kapılmış olsa da en güçlü koz olarak gördükleri AB’den bile Türkiye’yi kararından vazgeçirecek bir karar aldıramıyorlar.

AB her ne kadar bazı açıklamalar yapmış olsa da en nihâyetinde ülkemiz açısından ciddî sorunlar ortaya çıkaracak kararlar alabilmiş değil. Bunda ülkemizin kararlı tutumunun yanı sıra AB içerisindeki güç mücadelesinin de payı büyük.

Almanya, AB ekonomisinin ana lokomotifi konumunda. Yani Almanya’nın AB’de etkisi büyük. Almanya İkinci Dünya Savaşı’ndaki aldığı ağır yenilgi ve sonrasındaki anlaşmalar nedeniyle Fransa kadar küresel düzeyde etkili işler yapamıyor. Ama AB’nin lokomotif gücü olması nedeniyle de kimse Almanya’yı göz ardı edemiyor. 

Almanya, bu rolü nedeniyle AB içerisinde liderlik mücadelesi verdiği Fransa’nın kendisinin önüne geçmesini istemiyor. Bu nedenle de Akdeniz’de Fransa’nın etkisini kırabilecek tek ülke olan Türkiye’yi açıktan karşısına almaktan yana değil. Yani Yunanlar en güçlü oldukları AB içerisinde bile özne olmaktan uzaklar.

AB içerisinde etkili olamayan Yunanlar, NATO özelinde de istediği desteği bulabilmiş değiller. NATO içerisinde -ABD dâhil- hiçbir ülke, Türkiye’yi doğrudan karşısına almaktan yana değil. Bu da Yunanları düşündürüyor. Daha doğrusu, Akdeniz’de sular ısındıkça Yunanlar geriliyor!